ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Πες πως κάποτε συναντηθήκαμε σε κάποιο όνειρο,κάπου μακριά ,πέρα από τ’ αστέρια,

Πετάγαμε στα σύννεφα κι εσύ κι εγώ

Στο απέραντο γαλάζιο ενός καθαρού ουρανού

Πες πως είναι ένα πελώριο ψέμα αυτή η μάταιη ζωή που μας μαστίζει 

Και πως τώρα μπορει να είμαστε βουτηγμένοι στο σκοτάδι 

Ομως ρόδα είναι και γυρίζει 

Όσο κι αν λυσομανανε οι καταιγίδες 

Τίποτα δεν μας λυγίζει 

Και στο τέλος αυτού του δρόμου 

Άνοιξη αιώνια μυροβλίζει .

Κώστας Παπακωνσταντίνου Μοσχάτο 12/3/2021