ΔΕΣΜΩΤΗΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

 

(ΔΕΣΜΩΤΗΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ)TRAPPED INSIDE RESTLESS SILENCE FOREVER

Παγιδευμένος μέσα στο άπειρο,,,άσε με στο απύθμενο βάθος των ματιών σου να χάνομαι κι ας καίγομαι..άσε με με ένα δάκρυ σαν κραυγή ν αγγίξω τη σιωπή σου,,,,,δε ξέρω τι ειν’ εκείνο που όλο με κάνει να θέλω να τρέξω ,να φύγω μακριά,να ξεφύγω από εμένα,,του κόσμου όλου θαρρώ οι φυλακές να μου εκμυστηρευτούν διστάζουν ,μα δε διστάζουν σιωπηλά μπήγοντας επάνω μου ατσάλινα καρφιά τη ψυχή μου να σφραγίζουν,...θελκτικές πολύ οι φυλακές μα μες στη σιωπή τους δε χωρώ..φύσα μες στων ονείρων μου τη καταχνιά και στων σκιών τη πλάνη, έναν ήχο απαλό... έναν ήχο έτσι τρυφερό σαν το χαμόγελο ενός βρέφους ,που φωτιά να βάζει στα σκοτάδια μου και απο τη στάχτη τους να γεννηθούν χιλιάδες μέρες,γιατί της μέρας το χαμόγελο ω ψυχή μου ξέρω,να το γευτείς διψάς πολύ,και οι ουρανοί το ξέρουνε καλά..γιατί έναν λόγο ,να δραπετεύσω απ’τη δική μου τη σκιά βρήκα μες στη δική σου αγκαλιά ...ουρανέ!!!

BY Kostas(gravechild)Papakonstantinou   2016 athens