είναι όμορφο θαρρώ να ταξιδεύεις στον ατέρμονο ωκεανό των ονείρων,αρκεί να
‘χεις ένστικο οδηγό,που να σε ταξιδεύει κάτω απο ουρανό καθαρό και ξάστερο,τα άστρα που φοράει το πελώριο του γαλάζιο δεν είναι δα στολίδια καλλωπιστικά για τη βρωση και τη τέρψη του ακόρεστου ματιού σου,μα είναι οι ιχνηλάτες του φωτός,και το φως αυτο θα χύνουν μπρος σου οταν θα σαι πια εν πλω,σ'αναζήτηση μιας άβατης ξηράς,τη γαία που ποτέ κανενός ο νους ή το ΄''ειναι '' του δεν άγγιξε ,της οποίας το νέκταρ που αναβλύζουν τα καρποφόρα της τα δέντρα ποτέ δε θώπευε τις αξημέρωτες τους νύχτες,που έχουν πλέον ,μαραθεί,έχουν μέσα τους γεράσει,νύχτες που δε τις συνάντησε ποτέ το ελπιδοφόρο βλέμμα της αυγής,ετσι λοιπόν το φως των αστεριών,της ίδιας σου συνείδησης,θα σου ορίζει τις γραμμές της επίδοξης σου πλεύσης ινα μη βρεθείς ποτέ στη σαθρή στεριά της λησμονιάς δίχως φίλο κι αδελφό ή οτιδήποτε άλλο ευμενώς να σου θυμίζει αγάπη τι εστι,το νου σου ομως!!! μη ξεχαστείς και παρεκλίνεις στο διάβα σου μη λοξοδρομήσεις και ακολουθήσεις μονοπάτι άλλο από κείνο που σου έγνεψε η πυξίδα της καρδιάς!!
WRITTEN BY KOSTAS(GRAVECHILD) PAPAKONSTANTINOU 2016 ATHENS GR
No comments:
Post a Comment